Το συνολικό έργο τέχνη: Από τον R. Wagner στον Ι. Ξενάκη – Μέρος Έβδομο

ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ

ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ GESAMTKUNSTWERK

Η όλη συνθετική πορεία από τα «ondulatoires» προς τον σχεδιασμό του
Philips Pavilion θα μπορούσε να περιγραφεί ως μια ενιαία αρχιτεκτονική ιδέα
που εξελίσσεται από το επίπεδο στον χώρο μέσω ενός μουσικού κομματιού,
ή διαφορετικά ως μια μουσική ιδέα που εκφράζεται μέσω διαφορετικών
μορφών στη χωρική διάσταση. Στην πραγματικότητα, δεν είναι κάτι άλλο από
τη διαρκή αναζήτηση τρίτου, ενωτικού στοιχείου.

Το συνολικό έργο τέχνη: Από τον R. Wagner στον Ι. Ξενάκη – Μέρος Έκτο

ΧΩΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

«Η αρχιτεκτονική είναι παγωμένη μουσική»: Goethe
«Η μουσική είναι αρχιτεκτονική σε κίνηση»: Paul Valèry

Η θεατρική σκηνή του 19ου αιώνα με την ορχήστρα στη μέση και το κοινό
ως θεατή παραταγμένο αμφιθεατρικά στον περίγυρο, προφανώς είναι
ανεπαρκής σε αυτή τη φάση. Η νέα εποχή στη μουσική σχετίζεται άμεσα με το
χώρο. Το έντονο φως των πολυελαίων σβήνει και μία σειρά από μηχανήματα,
ηχεία, ενισχυτές και μικρόφωνα, αντικαθιστούν την «αχώριστη» ομάδα των
εκτελεστών, που ως ηχητική πηγή και ταυτόχρονα ως θέαμα όριζαν προς τα
πού θα πρέπει να στραφούν τα αυτιά μας και τα μάτια μας.