Ο Φόβος των χοίρων


Έχω την τύχη να γεννηθώ σε καρπερό σόι. Πολλά αδέρφια ο μπαμπάς, πολλά αδέρφια η μαμά, πολλαπλάσια πρώτα ξαδέρφια και ως εκ τούτου: πάρα πολλά ανιψάκια. Όπως είναι λογικό με τόση γονιμότητα επικρατεί μια διάχυτη αισιοδοξία. Γλέντια, φαΐ, πολύβουες συναναστροφές στη φύση είναι στην ημερήσια διάταξη. Α, ξέχασα να σας πω πως το σόι μου εκτός των άλλων έχει και μια λατρεία για τη φυσική σχεδόν βουκολική ζωή. Το να μένεις σε πολυκατοικία θεωρείται από όλους …σκέτος παραλογισμός.

Αυτή η ειδυλλιακή ατμόσφαιρά πάει εσχάτως να χαλάσει με αυτή την παπαριά με τον «ιό των χοίρων». Οι ξαδέρφες μου τρέμουνε μην αρρωστήσουν τα παιδάκια τους και έχουν περάσει τα φόβο και στα μικρά τερατάκια. Έχει επικρατήσει πανικός!

Τι και αν τους έλεγα πως από την νέα γρίπη δεν έχουν πεθάνει παρά ελάχιστοι ενώ από την κανονική πεθαίνουν χιλιάδες κάθε χρόνο, πως τα συμπτώματα είναι στους περισσότερους ήπια και απειροελάχιστοι νοσούν σοβαρά, τι και αν προσπαθούσα να τους πείσω πως το όλο θέμα είναι παιχνίδια των εταιριών φαρμάκων για να τα κονομήσουνε χοντρά από τα κράτη και τις κυβερνήσεις; Αυτοί οι μεγάλοι, εκεί, ανένδοτα φοβισμένοι.

Τι να κάνω και εγώ; Πήγα και αγόρασα τη "φάρμα των ζώων" του Όργουελ για δώρο σε όλα τα ανιψάκια μου με την αφιέρωση "Θέλουν να μας τρομάξουν με τα γουρούνια. Αφού δεν τα κατάφεραν με τα ανθρωπόμορφα, βάλανε ιούς στα κανονικά. Μη μασάτε μάγκες"